Sede Vacante III X MMXIX

[Wilhelm Orański]

Umiłowani Bracia i Siostry!

W dniu dzisiejszym, tj. dnia trzeciego miesiąca października, Roku Pańskiego dwa tysiące dziewiętnastego, u kresu pontyfikatu Jego Świątobliwości Klemensa IV, Ojca Królów i Książąt, Sługi Sług Bożych etc. etc. etc., którego na skutek renutiatio czas posługi dobiegł końca, na mocy powierzonej mi przezeń władzy, obwieszczam opróżnienie Tronu Patriarszego z godziną 15.00, co skutkuje wprowadzeniem okresu sediswakancji w Państwie Kościelnym Rotria i Kościele Świętym.

Z chwilą nastania okresu sediswakancji nakazuję wszystkim Braciom kardynałom, aby niezależnie od miejsca w którym się znajdują i posługi jaką pełnią, przybyli do Wiecznego Miasta celem spełnienia nadrzędnego obowiązku wyboru następcy Świętego Pawła, do którego zostali powołani.

Nakazuję zarazem by o godzinie 15.30 zamknięto i opieczętowano apartamenty patriarsze Pałacu Apostolskiego, a także aby zamknięto bramę prowadzącą do Bazyliki Świętego Jana na Lateranie, gdzie zgromadzić się mają kardynałowie celem obrania nowego Biskupa Powszechnego.

Ogłaszam zarazem, iż moment zamknięcia bram spiżowych dla kardynałów w celu odbycia konklawe odbędzie się w sobotę, 5 października o godzinie 18.00. Proszę aby Bracia Kardynałowie do tego czasu potwierdzili w tym miejscu swoje przybycie i gotowość do uczestnictwa w obradach Świętego Kolegium.

Fiat!

/-/ Giulhelmus Ioannes Auriaco-Nassovia

Camerarius Sanctae Rotriae Ecclesiae

[Wilhelm Orański]

Zamknięcie apartamentów patriarszych

Równo o godzinie 15:30 pod Pałac Apostolski przybył w swej karocy kardynał kamerling Wilhelm Orański. Przed ogromną bramą stał już Szambelan Patriarszy, który przekazał Kamerlingowi pieczęć patriarszą. Eminencja Wilhelm przyjął ją, a następnie wszedł do patriarszych apartamentów i przeszedł wzdłuż korytarzy, przewiązując czerwoną wstęgą ze znakiem sede vacante najważniejsze pomieszczenia: wyższą bramę prowadzącą do spiralnych schodów w lodży, drewniane drzwi prowadzące z komnaty św. Ambrożego do biur sekretarzy, duże drewniane drzwi na wschód w komnacie św. Ambrożego, drzwi prowadzące z Sali Klementyńskej do prywatnej biblioteki, małe drzwi prowadzące z Sali Klementyńskiej na korytarz. Następnie czerwoną wstęgą przewiązał drzwi wejściowe do Pałacu Apostolskiego i odlał na wstędze pieczęć.

Po zamknięciu apartamentów trzykrotnie zabił dzwon umieszczony w Bazylice Laterańskiej. Oznaczało to, że Gwardia Apostolska zakończyła swoją straż. Do stojących strażników podszedł Gonfaloniere i oznajmił im donośnym głosem: "Pontyfikat Przewielebnego Klemensa IV zakończony". Gwardziści zasalutowali, a następnie zamknęli bramę prowadzącą do Bazyliki św. Jana na Lateranie.

Chwilę później Kolegium Kardynalskie ostatecznie przełamało pieczęć Patriarchy Klemensa IV, zakańczając tym samym oficjalnie jego pontyfikat.

[Wilhelm Orański]

Ja, Wilhelm Jan kardynał Oranje-Nassau, potwierdzam niniejszym swoje przybycie do Stolicy Apostolskiej i gotowość wzięcia udziału w obradach Świętego Kolegium.

[Michelangelo Piccolomini]

Ja, Michelangelo kardynał Piccolomini, potwierdzam niniejszym swoje przybycie do Stolicy Apostolskiej i gotowość wzięcia udziału w obradach Świętego Kolegium.

[Pius Leon II]

Ja, Mikołaj kardynał Dreder, Dziekan Kolegium Kardynalskiego, potwierdzam niniejszym swoje przybycie do Stolicy Apostolskiej i gotowość wzięcia udziału w obradach Świętego Kolegium.

[Andream.von.Salza]

Ja, Andream kardynał von Salza, potwierdzam niniejszym swoje przybycie do Stolicy Apostolskiej i gotowość wzięcia udziału w obradach Świętego Kolegium.

[Aurelio de Medici y Zep]

Ja, Aurelio Lorenzo Carlo kardynał de Medici y Zep, potwierdzam niniejszym swoje przybycie do Stolicy Apostolskiej i gotowość wzięcia udziału w obradach Świętego Kolegium.

[Wilhelm Orański]

Po wspólnym nabożeństwie do św. Michała Archanioła kardynałowie uformowali procesję, na końcu której podążał Kardynał Dziekan, z nałożoną na strój chórowy szeroką stułą. Otwierał ją zaś krucyferariusz z ozdobnym krzyżem. Chór śpiewał Litanię do Wszystkich Świętych, a procesja zmierzała do Kaplicy Sykstyńskiej.

Gdy procesja dotarła na miejsce, odśpiewano hymn Veni Creator Spiritus. Następnie kardynałowie zajęli swoje miejsca na tronach z baldachimami, zaś Jego Eminencja Mikołaj Dreder, dziekan Kolegium Kardynalskiego, przemówił:

[Pius Leon II]

Umiłowani w Chrystusie Bracia Kardynałowie!

Za moment złożymy przysięgę, której wymaga od nas Konstytucja Apostolska o Konklawe Jego Świątobliwości Piusa VI. Jej złamanie grozi najwyższymi sankcjami kościelnymi. Gdy ostatni z nas zaprzysięgnie, ogłosimy zamknięcie drzwi Kaplicy Sykstyńskiej. Od tego momentu obowiązuje członków Kolegium całkowity zakaz kontaktowania się ze światem zewnętrznym. Wyjątek dotyczy Dziekana Kolegium w sprawach elekcji patriarszej, a także Kamerlinga w sprawach niecierpiącego zwłoki zarządu Państwem. Po wyborze XXXI Biskupa Rotrii ogłoszone zostanie uroczyste Habemus Patriarcham. 

Powstańcie, by złożyć przysięgę.

My, wszyscy i poszczególni Kardynałowie Elektorzy, obecni przy tym wyborze Patriarchy przyrzekamy, zobowiązujemy się i przysięgamy zachować wiernie i skrupulatnie wszystkie przepisy dotyczące wyboru Biskupa Rotryjskiego zawarte w prawie i Tradycji. Równocześnie przyrzekamy, zobowiązujemy się i przysięgamy, że jeśli ktokolwiek z nas, z Boskiego postanowienia, zostanie wybrany Biskupem Rotryjskim, dołoży starań, by wiernie wypełniać najwyższy urząd Pasterza Kościoła powszechnego i nie ustanie w wysiłku zapewniania i bronienia wytrwale praw duchowych i doczesnych oraz wolności Stolicy Świętej. Przede wszystkim przyrzekamy i przysięgamy zachować z największą wiernością i wobec wszystkich, tak duchownych, jak świeckich, tajemnicę związaną z tym wszystkim, co w jakikolwiek sposób odnosi się do wyboru Biskupa Rotryjskiego i z tym, co odbywa się w miejscu wyboru i dotyczy bezpośrednio lub pośrednio liczenia głosów; nie naruszać w żaden sposób tej tajemnicy tak w czasie wyboru, jak i po wyborze nowego Patriarchy, chyba że zostanie do tego udzielone wyraźne upoważnienie przez samego przyszłego Patriarchy; nie dawać żadnego poparcia ani nie sprzyjać jakiemukolwiek oddziaływaniu, sprzeciwianiu lub jakiejkolwiek innej formie interwencji, przez które władze świeckie jakiegokolwiek porządku i stopnia lub jakakolwiek grupa osób czy jednostki chciałyby ingerować w wybór Biskupa Rotryjskiego. Równocześnie przyrzekam i przysięgam powstrzymać się od wykorzystania jakiegokolwiek utrwalania odnośnie do tego, co w okresie wyboru dokonuje się w granicach Państwa Kościelnego, a szczególnie tego co bezpośrednio lub pośrednio w jakikolwiek sposób łączy się z czynnościami związanymi z tymże wyborem. Oświadczam, że tę przysięgę składam świadomy, że jej złamanie spowoduje w stosunku do mnie te sankcje duchowe i kanoniczne, jakie przyszły Patriarcha zdecyduje zastosować.

Mikołaj kardynał Dreder
Dziekan Kolegium Kardynalskiego

Jego Eminencja Mikołaj Dreder podszedł następnie do zdobionego Ewangeliarza, położył na nim rękę i przyrzekł:

Et Ego, Nicolaus cardinalis Dreder, spondeo, voveo, ac iuro, sic me Deus adiuvet et haec Sancta Dei Evangelia que manu mea tango.

Po złożeniu przysięgi Jego Eminencja Dziekan zasiadł na tronie w centralnej nawie Kaplicy i oczekiwał przyrzeczenia od pozostałych Elektorów.

[Wilhelm Orański]

Et Ego, Wilhelmus cardinalis Auriaco-Nassovia, spondeo, voveo, ac iuro, sic me Deus adiuvet et haec Sancta Dei Evangelia que manu mea tango.