Habemus Patriarcham IX IX MMXXIII

[Ludwik I]

Habemus Patriarcham!

w Bazylice Św. Pawła na Welii, dnia IX, miesiąca IX, anno Domini MMXXIII

[Ludwik I]

Kardynał Pio de Medici wziął głęboki wdech, po czym głośno krzyknął do mikrofonu, którzy trzymał jeden z usługujących monsignore:

Dilecti Fratelli e Sorelle!

Annuntio vobis gaudium magnum: habemus Patriarcham,
Eminentissimum ac Reverendissimum Dominum,
Dominum Avrelivm Lavrentivm,
Sanctæ Rotriæ Ecclesiæ Cardinalem Medices et Zeppes,
qui sibi nomen imposuit Stephanum!

Vivat Stephanus!! Vivat Ecclesia!! Vivat Rotria!!

[Tymoteusz Dostojewski]

Vivat!

[Aurelio de Medici y Zep]

Umiłowani Siostry i Bracia,

jak zapowiedzieliśmy, wydelegowani przez Święte Kolegium jeszcze podczas trwania elekcji, nareszcie końca dobiegły najdłuższe dotąd obrady konklawe. Kościół Święty nie jest odtąd osierocony i wzięliśmy na siebie brzemię zabezpieczenia jego bytu przed oddaniem go w ręce Następcy. Głęboko jesteśmy przekonani, Siostry i Bracia, że będzie to pontyfikat bardzo krótki, efemeryczny. Z tego też powodu przyjęliśmy imię Stefan - chcemy w ten sposób oddać ukłon realnemu papieżowi-elektowi Stefanowi II, który zmarł 4 dni po wyborze, nim zdążył przyjąć sakrę, bez której został wybrany. Tak widzimy ten pontyfikat, jako krótki. Mimo to, widzimy też go jako w stu procentach realizujący zadanie, które postawiliśmy sobie po rozmowach z całym Kolegium Kardynalskim. Pragniemy bowiem zwołać i zamknąć sobór, który - co wszyscy uważamy za głęboko konieczne w aktualnej sytuacji Kościoła i Państwa Kościelnego - uczyni pontyfikat patriarszy bezterminowym oraz zwięźle i jasno ustali, jak Rotria ma działać w czasach kryzysu, by nie zatracić swego dziedzictwa i nie przerwać legalnej, prawnej sukcesji władzy patriarszej oraz biskupiej. Sobór ten jeszcze dziś, nim zdążymy wstąpić do rozpieczętowanych apartamentów patriarszych, pragniemy zwołać stosowną bullą. Już z tego miejsca pragniemy ogłosić oficjalnie, że zwołujemy Święty Sobór Powszechny na ziemiach należących do naszej ukochanej Toskanii, w perle toskańskiej korony, choć poza samą Toskanią - w mieście Neapolu. Niechaj do historii przejdzie jako Sobór Neapolitański I, najkrótszy sobór w dziejach Kościoła Rotryjskiego. Będzie on prawdziwym odbiciem istoty naszego pontyfikatu. Stawiamy mu jedno wielkie zadanie, nie dając mu zarazem wiele czasu. To wszystko obiecujemy uczynić szybko, sprawnie, zręcznie i przede wszystkim z najlepszym skutkiem dla naszego ukochanego rotryjskiego Kościoła oraz Państwa.
Wszystkich Was prosimy o wsparcie nas z całą siłą, a szczególnie o obecność i aktywność na Soborze Neapolitańskim I, który chcemy rozpocząć i zakończyć najszybciej, jak to tylko możliwe. Prosimy Was także wielce, abyście przede wszystkim zechcieli wrócić wszyscy do Rotrii już po wyborze naszego Następcy. 
Przyjmijcie błogosławieństwo Urbi et Orbi.

Sancti Apostoli Petrus et Paulus  de quorum potestate et auctoritate confidimus ipsi intercedant pro nobis ad Dominum 

Et benedictio Dei omnipotentis:

Patris † et Filii † et Spiritus Sancti descendat super vos et maneat semper †.